Dora Dolz

Dolz werd geboren in Barcelona, waar haar vader een winkeltje had op de rommelmarkt van de Dos de Maio. In 1965 verhuisde zij naar Nederland, het “grauwe kikkerland”, zoals zij het formuleerde. Dolz leefde uitbundig en verspreidde veel warmte om hier wat tegenover te stellen. Op feesten zong zij met hese stem melancholieke liederen uit haar jeugd. Vele malen keerde ze terug naar Spanje, om mee te lopen in processies van de katholieke kerk. Ze schilderde er de heiligen, in hun mantels met lelies. In Nederland exposeerde Dolz deze schilderijen in de gotische kerken van Deventer en Veere. Door heel Nederland kan men haar uitbundige meubels en keramiek aantreffen, monumentaal en soms hilarisch van vorm. Vloerkleden met slingerende plantmotieven. Schalen, kandelaars, vazen met weelderige vruchtenmotieven en terugkerende symbolen: de waaier, de slak, de druiventros, de meloenschijf. Deze motieven had ze eerder ontwikkeld in haar schilderijen, waarin zij ze plaatste op tafels - als gewijde altaren. Een krachtige manier van schilderen met warme tinten, fantasierijk en met zuidelijke allure zijn de altijd herkenbare eigenschappen van haar werk.
Ze kreeg diverse Nederlandse prijzen, zoals de Judith Leijsterprijs en de Jeanne Oostingprijs. Er verscheen een documentaire “Portrait of Dora Dolz” in 2006.

Te leen of te koop