Coen Meulendijks

Coen Meulendijks was vooral beeldhouwer. De Koninklijke Academie in Den Haag verliet hij voortijdig omdat zijn voorliefde voor een organische, expressieve beeldtaal, niet overeen kwam met de daar toen heersende ideeën. Zijn beeldhouwwerken hebben een organische, expressieve vormentaal. Ze zijn gegoten in brons of samengesteld uit verschillende soorten steen, zoals hardsteen, marmer en kalksteen. Meulendijks verbleef jaarlijks een tijd in Spanje. Ruimte, sfeer en klimaat spraken hem bijzonder aan. Hij maakte daar in Javea, provincie Allicante, een beeldentuin vol grillige beelden. Hij liet zich ook inspireren door de pre-Colombiaanse en Afrikaanse kunstcollectie van zijn vader en werk van kunstenaars als Grünewald, El Greco, Ensor en vooral Lucebert. Als schilder/graficus is hij autodidact. Meulendijks schilderde, zonder voorstudie, meteen op het doek. Al schilderend, ging hij net zolang door tot hij vond dat hij de juiste compositie en expressie bereikt had. In zijn werken worden gewone, alledaagse dingen opnieuw gevormd en geordend tot een magische, surrealistische, soms beklemmende, wereld. Het uitgangspunt bij zijn hele oeuvre is altijd weer de mens en de hypocrisie van het bestaan. Bij de totstandkoming van veel werk speelt het assiciatrieve een belangrijke rol. Je zou kunnen zeggen dat hij het toeval poogt te sublimeren in die zin dat hij al werkende een voortteling realiseert die niet gepland was. De kunstenaar zet het toeval naar zijn hand.

Momenteel niet beschikbaar werk