Arie Berkulin

Berkulin begon als zelfstandig schilder /tekenaar. Vanaf 1968 ging hij ook beeldhouwen. Zijn vroege werk kan men exact, constructivistisch en ook systematisch noemen. Van deze zogenaamde systematische werkwijze nam hij later afstand.
Toen hij in 1968 zijn eerste reliëfs ging vervaardigen in hout, waren dat cirkels en vierkanten met een snede die geleidelijk aan in het vlak verdween. Het lag voor de hand dat ook deze een strak oppervlak kregen; doordat ze wit gespoten werden, werd het hout gematerialiseerd. Over deze reliëfs merkte de vroeg gestorven kunstenaar Ad Dekkers op, dat ze de indruk wekten gebogen te zijn en dat Arie Berkulin - als hij inderdaad die suggestie wilde wekken - beter in metaal kon werken. Na enig nadenken besloot Berkulin de mogelijkheden te gaan verkennen van ijzer, messing, koper, zink en lood.
Berkulin ging rond 1979 aan de slag met een aantal vloerbeelden, die hij creëerde van de restmaterialen van een constructiewerkplaats. Cirkel, driehoek en vierkant bleven vaste elementen binnen zijn beeldhouwwerken. Zijn werk gaat naar eigen zeggen over ruimten, vormen en massa's. Tijdens dit praktijkonderzoek ontdekte hij dat het mogelijk is in metaal snel te werken. Een door het creatieve denken ontworpen vorm kan, mits hij niet gecompliceerd is, in korte tijd in een model van plaatijzer een zichtbaar bestaan krijgen. Dun metaal is een materiaal dat je kunt buigen zonder dat daar hulpmiddelen voor nodig zijn, gesteld dat het beeld niet monumentaal hoeft te worden. Ook ontdekte hij dat je met heel dun metaal grote overspanningen tot stand kunt brengen. vormen en massa's.
Berkulin: “Het gaat over dingen en eigenlijk ook niet. Want het is juist die relatie tussen de dingen die mij boeit. Het zijn niet zozeer de vormen als wel de gebieden die er tussen liggen. Het zijn een soort tussenruimten. De beelden worden steeds lichter. Minder massa en minder groot van schaal.”
“Eigenlijk zit ik steeds op de grens van hoe ver ik kan gaan, met hoe weinig middelen ik kan volstaan. Het is verbazingwekkend hoe omschreven het gebied is waarbinnen je altijd bezig bent. Je wilt de grens opschuiven. Of ben je genoodzaakt om er binnen te blijven!”

Berkulin was ook docent aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg en aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam.
Berkulin kreeg in Dreischor, Zeeland in 2002 de Jeanne Oostingprijs. Veel van zijn beelden staan in de openbare ruimte.

Momenteel niet beschikbaar werk