Monique Broekman
Voor haar werk onderzoekt Monique Broekman de historie van een plek om de actualiteit binnen de tijd te leren begrijpen. Zij maakt het heden los van het verleden en legt het er als een laag overheen. Of zij vergroot het heden waarin het verleden op een andere manier een plek krijgt.
Haar ingrepen/projecten in de openbare ruimte zijn vaak tijdelijk van aard en markeren en benadrukken de tijd om ruimte te maken voor beschouwing of een andere, nieuwe manier van kijken en beleven. Gesprekken, opgenomen of genoteerd, vormen een onderdeel en extra laag of voorschets van een werk. Zij streeft in het uiteindelijke werk naar een autonoom visueel beeld.
Broekman maakt ook monumentale groepsportretten waarin zij individuen samenbrengt die in een bepaalde periode een gemeenschappelijke deler hebben doordat ze door omstandigheden dezelfde ruimte delen of zich in eenzelfde situatie bevinden. Het is een verbeelde, uitvergrote tijdsopname die later in de tijd totaal veranderd kan zijn. Monique is geïnteresseerd in deze veranderingsprocessen, hoe verschillende individuen op elkaar reageren en beïnvloeden en in een bepaalde periode een (mini-) maatschappij vormen.
Met haar werk tracht Monique grip op de veranderende tijd te krijgen. Zij vertraagt deze door soms meer dan levensgroot in te zoomen op haar onderwerp. Zij maakt als een spiegel (enigszins vervreemdend vervormend) haar intieme en maatschappelijke omgeving onderdeel van haar beeldende werk in een poging te komen tot communicatie en inzicht.