Anna Frydman
Frydman startte met het maken van installaties en grote schilderijen. De laatste jaren maakt zij vooral tekeningen en aquarellen. Anna Frydman hanteert het tekenen als een vorm van denken. De tekening spreekt veel directer dan andere schildersvormen. Zij prefereert het werken op een stuk papier, waar je zonder enige voorbereiding aan kunt beginnen. Het beeld is steeds sterk gereduceerd tot een essentie. Een gezicht, stoel of hond. Zij maakte veel gezichten en menselijke gestalten. In enkele vlekken of lijnen zet zij iets op treffende wijze neer. Ook de hond dient als uitgangspunt voor het maken van subtiele, gevoelige tekeningen. In een paar streken legt zij de onvoorwaardelijke afhankelijkheid van het dier vast. Vaak brengt zij de figuur vanuit verschillende perspectieven tegelijkertijd in beeld. Zo houdt de menselijke gestalte of hond enige abstractie. Doordat ze veel met kleurpotlood werkt zal ze datgene wat ze wil verbeelden in één keer op het papier moeten zetten. Ze wisselt intensief gekleurde gedeelten af met hele stukken wit waardoor je als kijker de tekening als het ware ziet opdoemen. Tegenwoordig combineert ze mens en dier waardoor je naar mensachtige dieren kijkt of juist naar dierlijke mensen. Mens en dier worden niet als een idylle afgebeeld, niet als iets persoonlijks maar haar tekeningen appelleren veel meer aan een universeel gevoel.
Frydman exposeerde in Nederland toen ze in Utrecht woonde, sinds 1992 exposeert ze vooral in Duitsland.