Helmuth van Galen

Geboren: Haarlem

Opleiding: Gerrit Rietveld Academie & Academie voor beeldende vorming

Bij van Galens schilderijen gaat het in eerste instantie om ordening. Je zou zijn doeken kunnen omschrijven als abstracte interieurs. De gekleurde verticale banen, panelen eigenlijk, creëren complexe doorkijken en doen meer achterliggende ruimtes vermoeden. Geen feitelijke kamers, maar eerder imaginaire ruimteverdelingen. Het gaat Van Galen in zijn werk alleen om de ruimte en niet om het bijbehorende interieur. In het begin waren de ruimtes die hij schilderde nog redelijk herkenbaar, maar in latere werken laat hij de herkenbare elementen, zoals een tafel en een balk, steeds meer los. Hij wil de kern laten zien van een ruimte, zonder alle franje , zonder afleiding. De verschillende losse elementen uit de ruimte werden vervolgens kleurvlakken, die meer ‘to-the-point’ waren. Het beeld dat ontstond werd dus abstracter en kleuriger. Later houdt Van Galen zich bezig met het thema “buitenruimte”. Verstilde vergezichten in gestapelde, horizontale banen. Kleur, licht en diepte geven de landschappen, bijvoorbeeld een polderlandschap of een kustlijn, hun eigen karakter en sfeer. Uiteindelijk wil Van Galen met al zijn werk een “”nabeleving” van een ruimte creëren. ‘Een schilderij moet een niet specifieke, maar wel voor iedereen herkenbare ruimte oproepen. ‘

Van Galen werd voor diverse prijzen genomineerd en ontving stipendia. Hij exposeert met regelmaat. Zijn werk bevind zich in collecties van verschillende gemeentes, provincies, particulieren en bedrijven.