Maggi Giles

De Engelse kunstenaar Maggi Giles kwam in 1965 naar Nederland. Een jaar later ging ze werken op de afdeling 'Bouwkeramiek' van de aardewerkfabriek 'De Porceleyne Fles' te Delft. Daar komt ze al snel in contact met Karel Appel, voor wie zij er het monumentaal ontwerp voor het Congresgebouw in Den Haag uitvoert. Hij maakt directeur De Wilde van het Amsterdamse Stedelijk Museum attent op haar werk. Appel zegt: "Zij maakt speelgoed voor grote mensen van ceramique..." Vier jaar later heeft Maggi Giles haar eigen atelier aan de Prinsengracht te Amsterdam. De nieuwe omgeving inspireert haar tot het maken van 'grachtenhuizen', 'poorten', 'torens' en 'kastelen'. In 1970 krijgt zij haar eerste solo-tentoonstelling in het Stedelijk Museum. Al haar werk is in heldere kleuren uitgevoerd. Daartoe ontwikkelde zij in de jaren zestig een vooruitstrevende techniek die zij nog steeds hanteert en waarbij zij alle gewenste onverdunde, felle glazuren direct naast elkaar kan zetten. Zo heeft Giles het keramische kleurenpalet enorm verrijkt en de weg vrijgemaakt voor een speelse benadering van keramiek, een schilderkunstige benadering. Tussen de vlakken werpt zij dammetjes op van klei, die later als de zwarte lijnen van glas in lood werken. Met haar levendig kleurgebruik heeft zij zich altijd onderscheiden van andere keramisten in Nederland. Kenmerkend is ook het figuratieve karakter waarmee Giles een wezenlijke bijdrage aan de ontwikkeling van de moderne keramiek in Nederland heeft geleverd. Behalve keramische plastieken en wanddecoraties maakt Maggi ook tekeningen, schilderijen en gedichten. Maar altijd zonder een mooie, veelzijdige boodschap, zoals zij zelf zegt.

Momenteel niet beschikbaar werk