Jurjen de Haan
Hoewel de kunstwerken van Jurjen de Haan (1936) uit de jaren zeventig nog als fotorealistisch worden benoemd, is zijn recente werk voornamelijk kleurrijk en abstract. Ze roepen een fantasierijke en wat onbezonne wereld op. Op een achtergrond die egaal van kleur is (vaak grijs) zijn zelfstandige vlakken in heftige kleuren geplaatst, mogelijk afgebakend door donkere contourlijnen of verrijkt door een patroon. Door de dood van zijn partner Maarten van Dreven in 2001 is er een nieuwe harmonie in zijn kunstwerken ontstaan. Aan de kleurstelling is echter niets veranderd; De Haan heeft geeft nog steeds de voorkeur aan krachtige kleuren die van het doek spetteren.
De Haan werkt graag op groot formaat. Volgens hem heeft schilderkunst twee doelen: het ego van de maker strelen en het ontkennen van de tijdelijkheid van alles. Een kunstenaar moet zich met warmte uiten en dat wordt bewerkstelligd door stralende overdaad. De overtuigingen van De Haan komen in zijn werk tot uiting in het vrolijke kleurgebruik, de suggestie van beweging en een vette verfopbreng. Naast het maken van schilderkunst schrijft Jurjen de Haan ook gedichten. Beeld en tekst komen soms samen op het doek, maar zijn poëtische aspiraties komen met name terug in de titels van zijn werken.