Barbara Nanning
Het werk van beeldhouwer, keramist en glaskunstenaar Barbara Nanning (1957) bevindt zich op het grensgebied van de toegepaste en de autonome kunst. Organische vormen verwijzen naar de natuurlijke gang het leven. De bloem is hierbij een veel terugkerend onderwerp, maar ook de planeten, sterren, ander plantenleven en moleculen bieden inspiratie. Nanning deelt haar kunstwerken in een soort families in. Het ene werk binnen een thema volgt het vorige op. Nanning heeft een eigen werkwijze ontwikkeld. Zij maakt alleen gebruik van pure verfpigmenten waardoor de kleur van elk voorwerp helder is. Doordat de pigmenten direct op het werk worden aangebracht en Nanning geen gebruik maakt van glazuur of andere verhullingen, is het eindresultaat een matte afwerking. Haar aardewerk bewerkt zijn vaak met epoxyhars, een soort lijm dat een beschermend laagje om het voorwerp vormt.
Naast kleinere opdrachten krijgt Nanning ook regelmatig verzoeken voor monumentale werken voor in de openbare ruimte. Sinds een aantal jaar maakt zij voor deze opdrachten gebruik van computertechnieken om deze installaties te ontwerpen, te visualiseren en te construeren. Daarnaast werkt Nanning samen met industriële bedrijven voor de ontwikkeling van nieuwe vorm- en decoratietechnieken voor deze grote objecten. Sinds 1994 werkt de kunstenares ook met glas.
De objecten van Barbara Nanning bevinden zich in de collecties van onder andere in het Stedelijk Museum Amsterdam, Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam, Museum of Fine Art in Boston, het Museum für Kunst und Gewerbe, Hamburg en het Museum of Contemporary Ceramic Art in Shigaraki (Japan).