Marjan Teeuwen
In het werk van Marjan Teeuwen staan grootschalige architectonische installaties in gebouwen, die daarna worden gesloopt, centraal. Op basis van de installaties ontstaan autonome fotowerken.
Tot nu toe realiseerde ze zes installaties: Verwoest Huis (2008), Verwoest Huis Krasnoyarsk (2009), Verwoest Huis Piet Mondriaanstraat (2010/2011), Verwoest Huis Bloemhof (2012), Verwoest Huis Op Noord (2014), Verwoest Huis Leiden (2015) en Verwoest Huis Gaza (2016-2017).
In haar werk gaat de constructieve kracht van bouwen hand in hand met de kracht van verwoesting en verval.
De polariteit opbouwen - verwoesten, vallen - staan, orde - chaos is in haar ogen een essentie in de menselijke conditie. Een duivels conflict. Dostojewski stelt dat het overwinnen van deze polariteit het menselijke te boven gaat.
In de installaties manifesteren zich deze krachten in monumentale constructies. Vloeren zijn scheef gezet of verzakken; wanden zijn er deels of volledig uitgeslagen. Vloeren vallen loodrecht naar beneden (en worden zo weer wand) of vallen in een kruis. De aangebrachte verwoestingen zijn uitgangspunt voor het opbouwen van een nieuw artistiek beeld, met sloopmateriaal afkomstig uit de gebouwen. Stapelingen (die zich als een virus door het pand vertakken) bedekken alle wanden of zijn zorgvuldig geordend tot architectonische sculpturen. Alles staat én is scheef.Een transformatie van veelal kleine woningen tot één monumentale ruimtelijke ervaring. De architectonische ingrepen genereren een nieuw perspectief op zowel de architectonische als de sociale structuur van het gebouw. Het werk heeft naast een rauwe beeldtaal van chaos, afbraak en verwoesting, ook een sterk abstract, minimalistisch karakter.Monnikenarbeid genereert een beeld van de kracht én de schoonheid van zowel opbouw als verwoesting.